Rose_Quarts

ครั้งหนึ่งในชีวิต เราทุกคนต้องมีวันที่รอคอยอยู่ไม่กี่วัน หนึ่งในนั้นคือ วันแต่งงาน วันนี้คือวันพิเศษของผมกับจงอิน วันที่ฟ้าและผู้คนรอบข้างจะเป็นพยานในความรักของเราสองคน สูทสีครีมถูกสวมทับเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ผ่านการรีดจนเรียบ ผมมองสำรวจในกระจกเงาที่สะท้อนอยู่ ภาพผู้ชายตัวสูง เจ้าของผิวขาวเนียนและใบหน้าเรียวยาวที่สวยประดุจผู้หญิง กำลังยืนยิ้มอยู่คนเดียวอย่างมีความสุข ผมกับจงอินเลือกจัดงานกันที่โบสถ์เล็กๆ นอกตัวเมือง และเชิญเฉพาะคนที่สนิทเท่านั้น เพราะอยากให้พิธีทุกอย่างเงียบที่สุด สี่ปีแล้วหลังจากที่ผมหมั้นกับจงอิน ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราต่างยุ่งกับการเตรียมตัวเองให้พร้อม จนแทบจะไม่มีเวลาให้กัน แต่พวกเราก็ไม่เคยทะเลาะกันเลย ตึ่ง~ เสียงนาฬิกาเตือนว่าถึงเวลาพิธีดังขึ้น ผมหันไปมองที่ประตูก็พบว่าพ่อเปิดประตูเข้ามาพอดี เราสองคนยิ้มให้กัน ผู้เป็นพ่อเดินเข้ามาจับมือที่เย็นเฉียบของผมไว้มั่น ความอบอุ่นไหลผ่านมือเหี่ยวที่คอยปลอบประโลมผมยามเศร้าใจ "ตื่นเต้นไหมลูก" ท่านถาม น้ำสียงท่านยังคงอ่อนโยนเสมอ "นิดหน่อยครับ" "ไม่ต้องตื่นเต้นนะ พ่อจะอยู่กับลูกเอง" ผมพยักหน้าร